Canine brucellosis wordt beschouwd als een opkomende ziekte, met een bijzondere aanwezigheid in sommige landen van de Europese Unie.
Canine brucellose is een infectie veroorzaakt door een Gram-negatieve coccobacil genaamd Brucella canis, en hoewel gevallen bij mensen zelden voorkomen, is het een potentieel zoönotisch risico.
De belangrijkste bronnen van infectie zijn vaginale vloeistoffen van geïnfecteerde honden, urine, bloed of speeksel. De toegangswegen zijn venerisch, nasaal en via het conjunctivale slijmvlies. De belangrijkste symptomen zijn late abortussen bij teven, epididymitis bij reuen en onvruchtbaarheid bij beide geslachten. Het veroorzaakt ook gegeneraliseerde lymfadenitis en uveïtis.
Bovendien is het een van de vele pathogenen die verantwoordelijk is voor discospondylitis bij honden, en vereisen de infecties een specifieke behandeling.
Huidige situatie in Europa
Hoewel er weinig bekend is over de epidemiologische situatie in Europa, wordt brucellose bij honden beschouwd als een opkomende ziekte. In een onderzoek naar de prevalentie van de ziekte bij honden uit verschillende delen van Europa, zoals Italië, Spanje, Frankrijk of Denemarken, werden Brucella canis-antilichamen geïdentificeerd in 5,4% van de verzonden stalen (150/2764).
3,7% van de verkregen stalen (61/1657) voor de detectie van bacteriën door PCR, daarentegen, waren positief. 11,1% van de geanalyseerde positieve monsters kwam uit Spanje.
Paula Boyden, veterinair directeur van de Charity Dogs Trust, wijst op de toegenomen import van dieren uit verschillende landen als een van de oorzaken van de toegenomen incidentie van deze ziekte.
Ze legt uit dat honden geïmporteerd uit Roemenië als bijzonder zorgwekkend zijn gemeld. "Brucella canis is echter ook in andere EU-lidstaten aanwezig, dus er moet eveneens rekening worden gehouden met de Brucella canis-status van honden die uit andere landen dan Roemenië worden geïmporteerd."
Zo merkt ook Anna Estarán, advocaat gespecialiseerd in dierenrecht bij de Stichting voor advies en actie ten voordele van de verdediging van dieren (FAADA), op dat "veel dieren die op internet of in winkels worden verkocht, afkomstig zijn van zogenaamde "broodfokkers", echte "puppyfabrieken" die opereren vanuit Tsjechië, Roemenië, Hongarije en Slowakije."
Geconfronteerd met de invoer van mogelijk besmette dieren, benadrukt de dierenarts de noodzaak om detectietests uit te voeren op dieren die hun grenzen zullen verlaten, want dit soort screening wordt op dit moment niet nodig geacht. Gezien het zoönotische potentieel van de ziekte en het feit dat een hond wordt beschouwd als besmet voor het leven, roept dit echter de vraag op of "organisaties die honden importeren uit landen waar Brucella canis endemisch is, moeten worden aangemoedigd om een pre-import screening uit te voeren."
Indicaties voor de dierenarts
Bovendien gelooft Boyden, met betrekking tot de stroom van mogelijk besmette dieren, dat dierenartsen een belangrijke informatieve rol spelen. “Het risico van een Brucella canis-infectie bij honden geïmporteerd uit endemische landen, vooral die met een verhoogd risico op infectie, moet worden uitgelegd aan potentiële eigenaren. "
Daarnaast geeft ze aan dat de dierenarts ook met andere overwegingen rekening moet houden. “Als een geïmporteerde hond klinische tekenen vertoont die wijzen op een eventuele Brucella canis-infectie, moet de persoon die de case behandelt geschikte persoonlijke beschermingsmiddelen dragen, overwegen om stalen te nemen en deze naar laboratoria te sturen voor analyse."
Samenvattend concludeert ze dat “het voor het beroep van belang is dat dit op de radar blijft, waarbij de eerste stap in de klinische praktijk is om de herkomst van nieuw verworven honden in vraag te stellen en indien nodig detectie te overwegen, bijvoorbeeld bij import uit een land waar Brucella canis endemisch is".