De International Society of Feline Medicine (ISFM) stelt dat er nog steeds behoefte is aan een beter begrip van pijngerelateerd gedrag bij katten.
De kattenpopulatie is de laatste jaren aanzienlijk toegenomen, met bijvoorbeeld een huidige schatting van ongeveer 70 miljoen huiskatten in de VS en Canada. Om die reden publiceerde de ISFM een gids gepubliceerd over hoe om te gaan met pijn bij katten, zodat deze geen negatieve invloed heeft op het welzijn van het dier.
In de loop der jaren is het inzicht in pijnbestrijding bij katten verbeterd. Specialisten werken nu ook met drie validatieschalen om acute pijn bij katten te beoordelen, waarbij de gezichtsuitdrukkingen en het gedrag van de kat als referentiepunt worden gebruikt.
Deze drie schalen geven klinische aanwijzingen over de behoefte aan analgesie. Tijdens procedures kan pijnstilling echter ook worden toegediend wanneer de grenswaarde niet is bereikt, als de dierenarts dit gepast acht.
De integratie van pijnbeoordeling heeft dus het vermogen om pijn te herkennen en beoordelen - in klinische setting - verbeterd. Het heeft ook geleid tot uitgebreider onderzoek en klinische studies en objectievere resultaatgerichte maatregelen opgeleverd voor de goedkeuring van geneesmiddelen voor katten.
Deze gids, samengesteld door een panel van experten en het ISFM, is bedoeld als hulpmiddel bij de beoordeling, preventie en behandeling van acute pijn bij kattenpatiënten en voorziet praktische informatie voor de keuze en dosering van pijnstillers.
Een van de meest opvallende aspecten van de gids is de beoordeling en herkenning van pijn bij katten. Daarnaast bevat het een studie over pijngerelateerd gedrag bij katten, alsook van de factoren en beperkingen die van invloed zijn op de beoordeling van deze pijn.
Er is ook een hoofdstuk over de principes van pijnbeheersing waarin preventieve analgesie en multimodale analgesie worden besproken, waarin farmacologische en niet-farmacologische opties worden geïntegreerd. Ze vermelden ook het gebruik van katvriendelijke behandeltechnieken, anxiolyse en verpleegkundige zorg als fundamentele opties voor een adequate pijnbeheersing. Ze wijzen er bovendien op dat bij de keuze van analgetica rekening moet worden gehouden met het type, de intensiteit en de duur van de pijn, de aanwezigheid van comorbiditeiten en mogelijke bijwerkingen.
Naast lokale anesthetica wordt ook het gebruik van NSAID's (niet-steroïde ontstekingsremmers) en opioïden besproken, en wordt er gesuggereerd dat aanvullende analgetica moeten worden overwogen in functie van de individuele kat en haar behoeften.
UITDAGINGEN EN TEKORTKOMINGEN
Het ISFM erkent dat er nog steeds behoefte is aan een beter inzicht in pijngerelateerd gedrag bij katten, alsook aan technieken voor de langetermijnbeheersing van acute pijn, zodat katten teruggestuurd kunnen worden naar hun thuisomgeving en de eigenaars zelf de verantwoordelijkheid op zich kunnen nemen voor het toedienen van medicatie.
De deskundigen benadrukken het belang om niet-opioïde anesthesietechnieken en de rol van gabapentinoïden te bestuderen. Bovendien wijzen zij op een gebrek aan kennis over de behoefte aan pediatrische analgetica. Ze stellen dan ook voor om meer studies in deze leeftijdsgroep uit te voeren.
"Een belangrijke tekortkoming in het diergeneeskundig programma met betrekking tot analgesie bij katten moet nog worden opgevuld en er moet een gezamenlijke inspanning komen om het gebruik van pijnbeoordelingsinstrumenten in de praktijk bij katten te implementeren", aldus de ISFM.
Je kan de volledige gids raadplegen via deze link.