Rotavirus A vastgesteld bij nestjongen van kanaries met behulp van PathoSense

Een volledige diagnose stellen bij een infectieuze ziekte is cruciaal naar preventie en behandeling toe, maar blijft vaak een enorme uitdaging. Bij vermoeden van een bacteriële infectie kan een cultuur gemaakt worden om de mogelijke ziektekiem te identificeren. De wijze van staalname is daarbij belangrijk en bepalend voor de uitkomst van de test, maar het duurt vaak lang vooraleer het resultaat van de cultuur gekend is. Ook niet alle pathogenen zijn cultiveerbaar en zullen bij deze test over het hoofd gezien worden. Een polymerase chain reaction (PCR)-test heeft dan een significante diagnostische waarde. Bij de diagnose van bijna alle virale ziekten in de diergeneeskunde is PCR één van de standaard procedures geworden. In tegenstelling tot serologische methodes, die gebaseerd zijn op de aanwezigheid van specifieke antilichamen, detecteert PCR de aanwezigheid van het genetisch materiaal van de pathogeen. Door de komst van real-time PCR is het zelfs mogelijk de hoeveelheid viraal genetisch materiaal die aanwezig is te kwantificeren. Dit laat toe het stadium van de infectie of het belang van de infectie te bepalen. Echter, aan het gebruik van PCR als diagnostische tool zijn ook enkele belangrijke nadelen verbonden die hierna worden besproken. Daarnaast maken nieuwe technologieën, waaronder PathoSense, hun intrede om met open vizier een diagnostische analyse te kunnen uitvoeren. In dit artikel wordt uitgelegd hoe dit in zijn werk gaat en hoe dit een meerwaarde betekende voor de diagnostiek van een casus van sterfte bij nestjongen van kanaries.