Uitwendig trauma als oorzaakvan een ontwikkelingsstoornis van het paardengebit

Deze casus illustreert hoe een traumatisch insult aan het hoofd van een jong paard kan leiden tot complexe gebitspathologie. Paarden in het algemeen - en jonge paarden in groepshuisvesting in het bijzonder - kunnen zichzelf of elkaar makkelijk verwonden. De impact van deze trauma’s varieert van onschuldig tot fataal en de gevolgen op de langere termijn zijn lang niet altijd voorspelbaar. In deze casus ontstonden klinische klachten pas jaren na het opgelopen trauma, het is dan ook niet verwonderlijk dat de anamnese en diagnose enig puzzelwerk vereisten.