Vermindering van het risico op melkziekte en subklinische hypocalcemie

Melkziekte is een stofwisselingsstoornis of productieziekte bij melkkoeien die in het algemeen net voor of kort na het kalven optreedt als gevolg van een laag calcium (Ca) gehalte in het bloed. Het wordt geassocieerd met de afvoer van calcium in de foetus en melk tijdens respectievelijk de dracht en het kalven. Melkziekte heeft zowel directe als indirecte economische gevolgen in de zuivelindustrie. De belangrijkste directe economische verliezen als gevolg van melkziekte zijn: verminderde melkproductie, behandelingskosten, verlies van dieren door sterfte en ruiming. Bovendien kan de excessieve daling van het calciumgehalte rond het kalven leiden tot een langdurig Ca-tekort, wat de economische winstgevendheid verder bedreigt. Daarom is het voorkomen van melkziekte en langdurig Ca-tekort essentieel in de zuivelindustrie.