IMHA kan worden veroorzaakt door verschillende aandoeningen, waaronder infecties, kanker en reacties op geneesmiddelen of vaccins. Rassen zoals Cocker Spaniels en honden van middelbare leeftijd, vooral teefjes, zijn vatbaarder voor deze ziekte.
De symptomen zijn onder andere zwakte, lusteloosheid, bleke slijmvliezen of geelzucht en tekenen van ademnood zoals tachycardie en tachypneu, die allemaal wijzen op een afname van het zuurstoftransport door het bloed.
De diagnose van IMHA is complex en berust op een combinatie van hematologische, biochemische en beeldvormende tests, evenals observatie van de reactie op immunosuppressieve behandeling. De aanwezigheid van sferocyten in het bloed en auto-agglutinatie duiden op immuungemedieerde destructie van erytrocyten.
De behandeling richt zich op het onder controle houden van de hemolyse met immunosuppressiva, voornamelijk glucocorticoïden. In ernstige of resistente gevallen kunnen aanvullende medicijnen zoals mycofenolaatmofetil, azathioprine of cyclosporine nodig zijn. Bloedtransfusies zijn essentieel om de hypoxie te beheersen, terwijl preventie van complicaties zoals trombo-embolie essentieel is. De respons op behandeling en de prognose variëren, maar vroege en agressieve behandeling kan de overlevingskansen aanzienlijk verbeteren.
IMHA bij honden is een diagnostische en therapeutische uitdaging die een gedetailleerde en gepersonaliseerde aanpak vereist. Door de etiologie te begrijpen, effectieve diagnostische strategieën te implementeren en de juiste therapeutische behandeling toe te passen, is het mogelijk om hondenpatiënten een betere kwaliteit van leven en een grotere kans op genezing te bieden. Onderzoek blijft de diagnose en behandeling van deze complexe ziekte bevorderen en biedt hoop voor getroffen honden en hun eigenaren.